Na ekspozycji zaprezentowano dorobek podporucznika Feliksa Konderko, który w ciągu dwóch latach walk Zgrupowań Partyzanckich AK "Ponury" i I Batalionu 2. Pułku Piechoty Legionów AK wykonał ponad 1500 unikatowych fotografii.

Zapraszamy na nową wystawę "Fotografista. Feliks Konderko" do Mauzoleum Martyrologii Wsi Polskich w Michniowie.

Na ekspozycji zaprezentowano dorobek podporucznika Feliksa Konderko, który w ciągu dwóch latach walk Zgrupowań Partyzanckich AK "Ponury" i I Batalionu 2. Pułku Piechoty Legionów AK wykonał ponad 1500 unikatowych fotografii.

Wystawa autorstwa Mariusza Barana - Barańskiego.

Wystawa prezentowana w Mauzoleum Martyrologii Wsi Polskich w Michniowie do 1 maja 2017.

 

Feliks Konderko ps. Jerzy (ur. 7 czerwca 1908 we wsi Młodzawy) – podporucznik. Od października 1939 r. w Tajnej Organizacji Wojskowej w Skarżysku-Kamiennej pod pseudonimem „Jerzy”, a następnie w Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej. Brał udział w obronie Modlina.

W latach 1940-1943 był organizatorem konspiracji w Górach Świętokrzyskich w rejonie Nowej Słupi, gdzie działał pod fałszywym nazwiskiem Wacław Pawełkiewicz, zawód fotografista. Od maja 1943 r. związany z powstającymi Zgrupowaniami Partyzanckimi AK „Ponury”, a następnie I Batalionem 2. Pułku Piechoty Legionów AK. Pełnił funkcję szefa 1 kompanii I Batalionu 2 pp.Leg. AK pod dowództwem por. Władysława Czerwonki ps. „Jurek”. W tym okresie stworzył unikalną. Brał czynny udział w walkach z niemieckimi obławami na „Wykusie” i w walkach pod Radoszycami, Dziebałtowem oraz pod Lipnem, Chotowem i Osiecznem.

W styczniu 1945 r. po rozwiązaniu Armii Krajowej tworzył komórki Organizacji NIE i Delegatury Sił Zbrojnych w rejonie Wąchocka i Skarżyska-Kamiennej. 25 maja 1945 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy Miejskiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Skarżysku-Kamiennej. Wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w Kielcach z dnia 24 października 1945 r. został skazany za przynależność do AK na karę łączną 8 lat więzienia i pozbawienia praw publicznych na przeciąg lat 3. W wyniku procesu rewizyjnego i zastosowania dekretu o amnestii, wyrokiem z dnia 13 stycznia 1947 r. Wojskowego Sądu Rejonowego w Kielcach karę zasadniczą i dodatkową darowano mu w całości. Ostatecznie z więzienia został zwolniony dnia 17 stycznia 1947 r.

W czerwcu 1947 roku ożenił się i wyjechał do Gdańska gdzie zatrudnił się w Zakładzie Remontowym Energetyki w charakterze mechanika precyzyjnego. Zmarł 2 kwietnia 1969 r. wGdańsku. Został pochowany na cmentarzu parafialnym Parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Skarżysku-Kamiennej.