Wystawy

Wstępna środa rozpoczyna czterdziestodniowy okres Wielkiego Postu. Ustanowiony on został w  VI w. przez papieża Grzegorza Wielkiego.

Dla wiernych jest to czas pełen skupienia, skłaniający do skruchy i pokuty za popełnione grzechy. Poprzez duchowe i cielesne oczyszczenie ma on przygotować do godnego przeżywania Świąt Wielkanocy.

W kościele w środę popielcową odbywa się nabożeństwo, podczas którego głowy wiernych posypywane są popiołem z ubiegłorocznych pal święconych w Kwietną Niedzielę. Akt ten miał przypominać, iż każdy kiedyś obróci się w proch.  Popielec  kończy pełen zabaw i hulanek okres zapustów.  Dawniej na Kielecczyźnie zwyczaje zapustne przeciągały się na środę popielcową. We wstępną środę w karczmach odbywały się obrzędowe tańce kobiet „na len i konopie”. Tego dnia  odbywało się również wykupywanie młodych mężatek do bab czyli grona pełnoprawnych  gospodyń.

We wspomnieniach ks. Siarkowskiego pojawiają się elementy humorystyczne, takie jak przygrywanie na konewce przez przebraną parę tzw. Dziada i Babę czy zbieranie datków na drogach.

„Para ta wyprawiała różne skoki i pląsy, a to w celu jak utrzymują starzy ludzie , aby była uroda na zboże. Koło południa dziad ze swą współtowarzyszką udawali sie do karczmy na pijatykę”.

Zabawy i widowiska oznaczały zakończenie zimowego cyklu obrzędowego i wejście w czas oczekiwania na wiosenną odnowę życia.