EN / PL
 
Spichlerz z Chęcin

Drewniany, piętrowy spichlerz wybudowany w połowie wieku XVIII, wchodził pierwotnie w skład zabudowań gospodarczych, należących do Klasztoru Sióstr Klarysek w Chęcinach. Od 1930 r., zespół obiektów klasztornych wraz
z budynkiem spichlerza, stał się własnością sióstr Bernardynek. Zgromadzenie to było też ostatnim prywatnym właścicielem spichrza, który do czasu II wojny światowej pełnił funkcje gospodarcze. Budynek wzniesiono z belek drewnianych
w konstrukcji zrębowej. Całość wieńczy czterospadowy dach, który jak głoszą przekazy, jeszcze w XIX wieku „oszczędnościowo” pokryty był w połowie strzechą,
a tylko częściowo gontem. Stylowy charakter nadaje budynkowi drewniana galeryjka widoczna od frontu, na którą w przeszłości można się było dostać
po zewnętrznych schodach poprowadzonych z parteru. Ponadto, osiemnastowieczny anonimowy cieśla, stosując stosunkowo prosty zabieg konstrukcyjny w postaci ozdobnych zastrzałów, uzyskał dekoracyjny półokrągły kształt otworów drzwiowych.
Spichlerz klasztorny z Chęcin stanowi obecnie rzadki przykład tego typu obiektów gospodarczych na Kielecczyźnie.