Sierpień na dawnej polskiej wsi był miesiącem szczególnie wytężonej pracy. Zbliżające się wielkimi krokami żniwa były nie tylko wymagające fizycznie, ale również wywołujące niepokój, bowiem to od żniw zależał cały nadchodzący rok i to, czy będzie on dostatni czy wręcz przeciwnie.
Lipiec był jednym z najbardziej pracowitych miesięcy w codzienności mieszkańców dawnej wsi. Wówczas to następował natłok prac polowych. Lato sprzyjało gospodarzom – długie dni pozwalały na wykonanie wielu czynności bez potrzeby pośpiechu w związku z zachodzącym słońcem.
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, zwane tradycyjnie Bożym Ciałem, to święto celebrowane w pierwszy czwartek po pierwszej niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego, czyli po Zielonych Świątkach.
Okres wielkanocny, który kończy się w dniu Zielonych Świątek, jest wyjątkowo intensywnym czasem, głównie w pracy gospodarczej.
Kościół stanowił centralny punkt religijnego i duchowego życia społeczności wiejskich. Wspólnota oddaje cześć Bogu w świątyni i przy współudziale kapłana składa ofiarę Eucharystii.
Zakup współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na lata 2014 – 2020
