Aktualności

EN / PL

Budynek wybudowany został w 1705 r., o czym informuje inskrypcja wycięta na głównym „tragarzu” w izbie. Obecnie stanowi ona najstarszy znany nam przykład tego typu budownictwa ludowego na Kielecczyźnie. Chałupa jest szerokofrontowa i posiada jeden ciąg komunikacyjny. Budynek składa się z czterech pomieszczeń: sieni, izby i komory oraz dobudowanej w okresie późniejszym obory. Ściany obiektu wykonane z ciosanych belek, nakrywa czterospadowy dach kryty słomianą „strzechą”. Z detali we wnętrzu na uwagę zasługują drzwi spągowe, osadzone na prymitywnym „kołowrocie”, prowadzące do sieni i do pomieszczeń gospodarczych, a także sposób wykonania podłogi „bitej” na kołki drewniane, ułożonej z ciosanych desek. Na uwagę zasługuje także, archaiczny w formie i rozwiązaniach technicznych, piec kuchenny w izbie. We wnętrzach chałupy znajduje się stała wystawa ilustrująca warunki życia rodziny ubogiego żydowskiego krawca z lat 20. i 30. XX wieku. Sam wystrój izby poprzez użycie religijnych akcesoriów i „judaików”, oddaje nastrój przygotowania do szabasowej wieczerzy.