Aktualności

EN / PL

Kuźnia z Radoski, (gm. Radoszyce) pochodzi z 1900 r. i reprezentuje kurny typ architektoniczny, którego cechą charakterystyczną jest palenisko pozbawione komina. Podobne kuźnie na Kielecczyźnie funkcjonowały do lat 40. XX w. Należy zaznaczyć, że historyczne tradycje rzemiosła kowalskiego na Kielecczyźnie, sięgają wieku szesnastego. Budynek kuźni przeniesionej do skansenu, o wieńcowej konstrukcji ścian (ściana składa się z poziomych belek - wieńców, łączonych na narożach na zamek), wzniesiono z sosnowych krawędziaków, na dębowych przyciesiach i kamiennej podmurówce. Do wnętrza prowadzą szerokie, dwuskrzydłowe drzwi. Podstawowe wyposażenie kuźni składało się z: kamiennego paleniska ze skórzanym miechem, kowadła, imadła i ręcznej wiertarki zwanej „bormaszyną”. Stałą ekspozycję Kuźni z Radoski dopełniają oryginalne komplety narzędzi: kleszcze, młoty, sztance, gwintowniki. Kuźnia pracowała na rzecz miejscowych gospodarzy, świadcząc usługi w zakresie: podkuwania koni, naprawy wozów i narzędzi rolniczych, okuwania kół drewnianych etc.