Aktualności

EN / PL

Warsztat jest kopią pracowni należącej do znanego twórcy ludowego Henryka Rokity. Budynek został wybudowany około 1900 r., przez jego ojca Andrzeja. Do budowy wykorzystany został materiał ze starego, drewnianego domu wiejskiego, zdemontowano, a następnie postawiono na początku zabudowy wsi, w pewnym oddaleniu od zabudowań mieszkalnych. Budynek o ścianach z drewna sosnowego nakrywa dwuspadowy dach kryty gontem. Wewnątrz znajduje się pionowy piec garncarski wybudowany z cegły. Składa się on z paleniska oraz komory ogniowej oddzielonej poziomym rusztem, na którym ustawia się naczynia do wypału. Dno komory ogniowej zbudowane na planie koła, wyposażone jest w otwory doprowadzające ciepło z paleniska. Główne pomieszczenie budynku stanowi pracownia garncarska wyposażona w: koło o napędzie nożnym do toczenia naczyń zwane gwarowo „toczkiem”. Obok stoi ława przeznaczona do wyrabiania i ”klusowania” gliny. U góry, pod powałą widoczna jest konstrukcja z desek i żerdzi - tzw. „zaluzy”, służąca do suszenia ceramiki. Z boku przy ścianie, postawiono żarna rotacyjne, używane przez garncarza do mielenia tlenku ołowiu przeznaczonego do glazurowania naczyń.