Chałupa ze wsi Suków (gm. Daleszyce), należy do najcenniejszych zabytków dawnej architektury wiejskiej. Nieznany z nazwiska cieśla wybudował ją w 1774 r. Chałupa to jednotraktowy budynek szerokofrontowy, o tradycyjnym rozplanowaniu wnętrz: sień - izba - komora. Chałupa posiada drewniane ściany o konstrukcji węgłowej, zwieńczone czterospadowym dachem pokrytym gontem. W sieni znajduje się „piramidowy” komin z wnęką do wymiatania sadzy. W izbie zachowała się oryginalna belka - „siestrzan” z wyrytym łacińskim napisem fundacyjnym: „Benedict Domine Hanc Domon et is stan habitantes in ea amen 1774 Galiński z Agnisko zono”. Izba mieszkalna posiada trzon kuchenny z piecem chlebowym i drewnianą „kapą” z desek. Wyposażona jest w sprzęty i meble typowe dla wsi świętokrzyskiej z lat 20. XX w., potrzebne dla licznej, jednopokoleniowej rodziny, gospodarującej na małym kawałku ziemi, która dodatkowo trudniła się wyrobem koszy wiklinowych. Ekspozycja w izbie prezentuje warsztat plecionkarza (wikliniarza). W początkach XX w. wieś Suków, była znanym ośrodkiem wikliniarskim, przy czym - wyplataniem koszy zajmowano się głównie w okresie jesienno-zimowym. Zabudowę zagrody uzupełnia drewniany budynek stajni z oborą, przeniesiony ze wsi Sierżawy.