W nowych obiektach w sektorze małomiasteczkowym w Parku Etnograficznym w Tokarni zostały otwarte nowe ekspozycje stałe. Zapraszamy do odwiedzin domu lekarza, atelier fotografa oraz żydowskiego krawca.

W nowych obiektach w sektorze małomiasteczkowym w Parku Etnograficznym w Tokarni zostały otwarte nowe ekspozycje stałe. Zapraszamy do odwiedzin domu lekarza, atelier fotografa oraz żydowskiego krawca.

W pięknym, krytym dachowką domu ze Skorzowa (XIX w.) powstała ekspozycja prezentująca mieszkanie średnio zamożnego lekarza z małego miasteczka. W gabinecie lekarza zostały zaprezentowane meble lekarskie: biurko, umywalka na pedał, kozetka, szafki lekarskie, fotel ginekologiczny oraz podręczna biblioteczka. Jednym z ciekawszych elementów wyposażenia jest aparat do naświetlań stojący na kozetce.

 

W chałupie z Ćmielowa z 1800r. została zaprezentowana ekspozycja ilustrująca sposób życia w małym miasteczku na Kielecczyźnie w okresie międzywojennym. Wnętrza izb znacznie różnią się od wiejskich siedzib, obrazy religijne zostają stopniowo wyparte przez przedstawienia o tematyce świeckiej. Na ścianach widzimy tzw. „ladszafciki” przedstawiające np. jelenie na rykowisku. Zanika tzw. „święty kąt” z pasyjką i i bibułkowymi kwiatami , a pojawiają się kwietniki z kwiatami doniczkowymi. Zmienia się rodzaj umeblowania, pojawia się komoda jako miejsce przechowywania zamiast archaicznej skrzyni. W miejsce naczyń glinianych wchodzą w użycie naczynia z porcelany np. z wytwórni w Ćmielowie. W oknach zawieszone są firanki na karniszach umocowanych wysoko pod sufitem.

 

Chałupa z Szydłowa jest rekonstrukcją najstarszego budynku będącego w posiadaniu Muzeum Wsi Kieleckiej, chałupa została zbudowana w 1705 roku o czym zaświadcza napis na belce tragarzowej. Jest to obiekt o bardzo archaicznym układzie pomieszczeń. Takie chałupy stały zwykle na przedmieściach i były zamieszkiwane przez najuboższą ludność. We wnętrzach chałupy z Szydłowa została zaaranżowana wystawa prezentująca wnętrza domu ubogiego żydowskiego krawca Hersza Michela i jego żony. W głównej izbie na stojącym na środku stole mamy przygotowaną szabasową wieczerzę. Widzimy menorę czyli obrzędowy siedmioramienny świecznik, oraz księgi modlitewne. Na posrebrzanej z judaistycznymi inskrypcjami tacy leży obrzędowe pieczywo – chałka. Pod oknem stoi warsztat krawiecki ze wszystkimi akcesoriami, takimi jak manekiny na szyte ubrania, różne rodzaje żelazek oraz mały profesjonalny rękaw do prasowania. W kilku miejscach umieszczono walizki, które były konieczne przy typowym dla Żydów zajęciu, jakim był handel obwoźny.

 

W chałupie z Wąchocka z 1870 r. został zaprezentowany małomiasteczkowy zakład fotograficzny i wnętrze mieszkalne z okresu międzywojennego. Izba pełni tu rolę atelier fotograficznego, a komora zamieniona została na ciemnię fotograficzną. Po prawej stronie od wejścia do atelier zaaranżowane zostało miejsce do wykonywania fotografii. Niezwykle ważnym elementem jest tu aparat atelierowy, mieszkowy na drewnianym statywie. Tło dla fotografowanego stanowi duży ekran fotograficzny z malowidłem przedstawiającym krajobraz z elementami architektury. Przed ekranem na dywanie ustawiony jest obrotowy taboret z regulowaną wysokością, na którym może usiąść fotografowana osoba. W pobliżu stoją również inne sprzęty wykorzystywane przy pozowaniu do zdjęć, takie jak: mały stolik, wiklinowy fotel czy wysokie krzesełko dziecięce do fotografowania dzieci. Do umeblowania pomieszczenia wykorzystany został komplet mebli zdobionych techniką batiku. Pod oknem znajduje się stół z pulpitem retuszerskim. W ciemni zgromadzony jest sprzęt, taki jak: powiększalnik, zegar ciemniowy, kopiarka, maskownica, obcinarka, waga laboratoryjna, kobyłka na szklane negatywy, wałek, butelki i naczynia laboratoryjne. Aparat oraz wyposażenie ciemni pochodzą z kolekcji pana Lucjana Rabieja.

 

Kolejną ekspozycją z Wąchocka jest dom wybudowany w 1863 roku przez rodzinę Grzybowskich. W największej izbie domu, urządzono wystawę ukazującą małomiasteczkowy sklepik z lat 30 XX wieku. Znajdują się tam oryginalne meble, półki, lady i przeszklone witryny, gdzie wyłożono niezwykle bogaty zestaw opakowań szklanych, puszek oraz butelek. Sklepik prowadzony jest pod oryginalnym starym szyldem handlowym: "POLSKI SKLEP SPOŻYWCZY. WŁADYSŁAW KORNECKI", pochodzącym z Końskich. Oferował on szeroki asortyment towarów od wyrobów kosmetycznych, chemicznych poprzez tytoń, alkohol, piwo, po żywność, wyroby wędliniarskie i cukiernicze. Znajduje się tam ciekawa kolekcja puszek po tytoniu oraz bibułek i gilz. Można podziwiać także stare opakowania po kawie, herbacie czy słodyczach "E. WEDEL", "SCHRAMEK", "FUCHS", czy "BRANKA" ze Lwowa. W drugim z pomieszczeń sklepiku znajduje się wytwórnia wód gazowanych, a po przeciwnej stronie sieni odtworzono mieszkanie rodziny sklepikarza.