Wielki Post trwa czterdzieści dni, ma przygotować wiernych do godnego przeżywania Wielkanocy. To czas pełen skupienia, skłaniający do skruchy i pokuty za popełnione grzechy. 

Wielki Post trwa czterdzieści dni, ma przygotować wiernych do godnego przeżywania Wielkanocy. To czas pełen skupienia, skłaniający do skruchy i pokuty za popełnione grzechy. Zawsze towarzyszy mu nastrój powagi, zamierają śmiechy i muzyka. Kończą się zabawy. Ograniczenia w jedzeniu i piciu, które są jednym z elementów Wielkiego Postu, dawniej nazywano „suszeniem". Garnki, w których gotowano posiłek były specjalnie wyparzane, aby nie pozostała w nich kropelka tłuszczu. W czasie Wielkiego Postu jadano: żur, śledzie, kartofle czy kapustę. Do okrasy stosowano olej lniany lub konopny. W kościele odbywały się charakterystyczne dla tego okresu nabożeństwa, takie jak Droga Krzyżowa czy Gorzkie Żale. Był to także ważny czas dla wiernych na odbycie spowiedzi wielkanocnej. Surowa wymowa obrzędów kościelnych i powaga dnia nie przenosiła się jednak na zachowanie młodzieży. Młodzi rozbijali garnki z popiołem pod nogami przechodniów, dokuczali pannom i kawalerowi, których w ramach społecznej kary za niewypełnienie powinności założenia rodziny, zaprzęgano do ciągnięcia kłody.