Wystawa tradycyjnego stroju i codziennego ubioru ludowego wydaje się być jednym z nieodzownych elementów muzealnych ekspozycji etnograficznych. Stąd decyzja zorganizowania w spichlerzu ze Złotej, stałej wystawy ubiorów i strojów ludowych występujących na Kielecczyźnie na przełomie XIX i XX wieku.

Miejsce: Spichlerz ze Złotej Pińczowskiej (Park Etnograficzny w Tokarni)

Stała wystawa tradycyjnego stroju i codziennego ubioru ludowego wydaje się być jednym z nieodzownych elementów muzealnych ekspozycji etnograficznych, tak jak strój i ubiór są niezwykle istotną składową ludowej kultury, będącą min. jednym z najbardziej wyrazistych wyróżników jej regionalnych odmian. Za koniecznością prezentacji stroju ludowego w muzeach o charakterze etnograficznym przemawiają zatem dobitnie zarówno przyczyny merytoryczne i edukacyjne, ale także powody natury rzec można komercyjnej. Jak pokazuje bowiem doświadczenie muzealnicze, wystawy stroju ludowego a także związane z nim publikacje i zajęcia muzealne należą do najbardziej atrakcyjnych , zarówno dla odbiorców dorosłych jak również dla dzieci i młodzieży.

Stąd decyzja zorganizowania w Parku Etnograficznym, w spichlerzu ze Złotej, stałej wystawy ubiorów i strojów ludowych występujących na Kielecczyźnie na przełomie XIX i XX wieku. W założeniu ekspozycji mianem Kielecczyzny określony jest obszar znajdujący się w większości w granicach administracyjnych obecnego województwa świętokrzyskiego z niewielkimi terytorialnie peryferiami na północnym wschodzie ( południowe krańce obecnego powiatu radomskiego /gmina Iłża/ ) i na południowym zachodzie (wschodnie krańce obecnych powiatów zawierciańskiego i częstochowskiego).

Rozróżniamy tu cztery rodzaje stroju ludowego, a mianowicie : strój kielecki z jego odmianą włoszczowską, strój świętokrzyski, strój krakowski oraz strój sandomierski. Na naszej wystawie prezentujemy wszystkie te stroje w wersji kobiecej i męskiej. Uzupełnieniem tej części ekspozycji są kartogramy przedstawiające zasięg każdego z prezentowanych strojów.

Przedstawiamy także wybrane stroje obrzędowe (w naszym przypadku będą to stroje weselne - kielecki strój panny młodej oraz sandomierski strój starszego drużby ) jak również ubiór będący wyróżnikiem wieku właściciela (kielecki strój starszej kobiety)

Oprócz stroju czyli ubioru odświętnego pokazujemy również włościański ubiór codzienny, stosowany przy zajęciach gospodarskich i pracach domowych.

Obok pełnych kompletów strojów zaprezentowane zostały też pojedyncze, szczególnie interesujące pod względem formy, elementy wymienionych wyżej strojów i ubiorów ludowych, zgrupowane w konkretne kategorie funkcjonalne, np. ubiory zwierzchnie, bądź w zespoły obrazujące zmiany formalno – historyczne danego elementu ( np. zmiana formy i kolorystyki naramiennych zapasek kobiecych na przestrzeni czasu).