Obiekt znajduje się w sektorze wyżynnym w Parku Etnograficznym w Tokarni.

Kuźnia z Radoski (gmina Radoszyce) pochodzi z 1900 r. Zakupiono ją od Stefana Majchrzaka. Kuźnia reprezentuje typ kurny, którego cechą charakterystyczną jest palenisko pozbawione komina.

Podobne kuźnie na Kielecczyźnie (gdzie tradycje rzemiosła kowalskiego sięgają XVI wieku) działały aż do lat 40. XX wieku.
Budynek kuźni ma ściany o konstrukcji wieńcowej (ściana składa się z poziomych belek – wieńców, łączonych na narożach „na zamek” ), wzniesiono go z sosnowych krawędziaków, na dębowych przyciesiach i kamiennej podmurówce. Do wnętrza prowadzą szerokie, dwuskrzydłowe drzwi. Podstawowe wyposażenie kuźni składało się z: kamiennego paleniska ze skórzanym miechem do podsycania ognia, kowadła, imadła i ręcznej wiertarki zwanej bormaszyną. W Kuźni z Radoski podziwiać można też oryginalne komplety narzędzi: kleszcze, młoty, sztance, gwintowniki.
Kuźnia pracowała na rzecz miejscowych gospodarzy, świadcząc usługi w zakresie: podkuwania koni, naprawy wozów i narzędzi rolniczych, okuwania kół drewnianych etc. W sezonie turystycznym w kuźni odbywają się pokazy i lekcje muzealne, przybliżające zwiedzającym realia pracy wiejskiego kowala.

 

B74FAFEB A922 4720 BFC1 A5FB6667418E
90ED8F77 CD99 4D9A B1C4 56FCF6FFD00E