Obiekt znajduje się w sektorze dworsko-folwarcznym w Parku Etnograficznym w Tokarni. 

Spichlerz dworski w Rogowie nad Wisłą wzniesiono w 1719 r., jego fundatorem był Eliasz Wodzicki. Następnie, prawdopodobnie przed 1850 rokiem, rozebrano go i przeniesiono do miejscowości Złota.

Ten okazały budynek gospodarczy zbudowano z drewna modrzewiowego, sosnowego i dębowego, w konstrukcji zrębowej, na planie prostokąta o wymiarach 26,25 x 9,75 metra. Nad głównym wejściem przeczytać można oryginalny napis fundacyjny zaopatrzony w litery „MM” – inicjały budowniczego. Spichlerz był budowlą dwukondygnacyjną, bez piwnic, z ogromnym użytkowym poddaszem. Na pierwszej i drugiej kondygnacji znajdowały się po dwie komory przedzielone centralnie usytuowaną sienią. Szczególną uwagę zwraca tu piękny łamany dach krakowski, pokryty gontem, a także profilowane wypusty podciągowych belek stropowych – tzw. „rysie”. Dekoracyjny charakter ma także fazowanie kantów w „lisicach” i słupach wspierających belki podciągowe wewnątrz budynku. Obiekt ze względu na wiek, bryłę oraz szczegóły konstrukcyjne zaliczany jest do najcenniejszych dworskich budynków gospodarczych z epoki baroku w Polsce. Na piętrze spichrza ze Złotej prezentowane są stałe ekspozycje poświęcone tradycyjnemu kowalstwu oraz strojowi ludowemu Kielecczyzny. W komorach spichlerza, na parterze, organizowane są wystawy, zajęcia edukacyjne, sesje naukowe oraz okolicznościowe imprezy, m.in. degustacje potraw regionalnych.

962DE581 A1D1 4AEA 9D2B 84C1DB8F9F2F