Nieodłącznym elementem krajobrazu polskiej wsi są obiekty małej architektury.

W ostatnim czasie w skansenie zostały posadowione trzy kolejne: Krzyż choleryczny w Sektorze Nadwiślańskim, dzwonniczka odganiająca burze w Sektorze Świętokrzyskim oraz Gołębnik w Zagrodzie ze Ślężan w Sektorze Wyżynnym.
Najwcześniej postawionym w skansenie obiektem tego typu jest figura św. Jana Nepomucena umiejscowiona przy drodze wiodącej z sektora małomiasteczkowego do sektora lessowego. W odległych planach rozbudowy skansenu, w pobliżu miał powstać ciek wodny stąd ta lokalizacja.
Św. Nepomucen jest bowiem patronem chroniącym od powodzi. Przed przeniesieniem do skansenu figura stała we wsi Szydłówek (obecnie dzielnica Kielc) w pobliżu Silnicy. Postawiona została w 1844 r. z fundacji Teresy Okońskiej a odnowiona w 1924 r. przez Mariana Grzegorzewskiego – właściciela Szydłówka, adwokata i działacza narodowego. Na frontowej ściance postumentu widnieje napis: „Ta statua wystawiona przez Teresę Buckoską z pierwszego męża, z drugiego Okońską. D. 7 Października 1844 r. Z tyłu zaś: Figurę św. Jana Nepomucena w barbarzyński sposób zniszczoną odrestaurował Marjan Grzegorzewski współwłaściciel Szydłówka 24 – VIII-1924 r. Na podstawie artykułu autorstwa Jarosława Leszczyńskiego „Obiekty małej architektury sakralnej w Parku Etnograficznym w Tokarni” – Kielecka Teka Skansenowska , Tom I, Kielce
2000 r. 

nepomucen