Godziny otwarcia i cennik

EN / PL

Dom wybudowany został około 1870 r. przy ulicy Starachowickiej, gdzie wchodził w skład wielobudynkowej zagrody. Jest to budynek szerokofrontowy, z centralną sienią i dwoma ciągami komunikacyjnymi wewnątrz (dwutraktowy). Ściany budynku wykonano w konstrukcji zrębowej, łącząc belki w narożach na tzw. nakładkę dwustronną ukośną z zachowaniem wystających „ostatków”. Czterospadowy dach pokryto podwójną warstwą gontu. Jedną z cech charakterystycznych chałupy jest brukowana sień przejazdowa, do której prowadzą dwuskrzydłowe wrota. W kuchni i przylegającej do niej izbie, znajdują się piece kuchenne z ogrzewaczami i piec chlebowy. W drugiej izbie odtworzono piec kaflowy. W obszernych pomieszczeniach chałupy urządzono ekspozycję, która prezentuje małomiasteczkowy zakład fotograficzny z okresu międzywojennego, a także wnętrza mieszkalne należące do fotografa. Uwagę zwraca przede wszystkim atelier z charakterystycznym wyposażeniem, na które składa się studyjny aparat mieszkowy, ekran fotograficzny, pulpit retuszerski i wiele innych przyborów fotograficznych i elementów scenografii.