Obiekt znajduje się w sektorze świętokrzyskim w Parku Etnograficznym w Tokarni.

Zagroda pochodząca z Gór Świętokrzyskich (Pasmo Sieradowickie), wybudowana została przez włościańską rodzinę Pożogów, w okresie po komasacji wsi Sierżawy (1857 r.).

Właściciele posiadali około 30 morgów ziemi uprawnej. Wszystkie zabudowania gospodarcze i mieszkalne, pierwotnie ustawione były w kształt litery "U". Postępująca później rozbudowa zagrody, leżącej w Sierżawach Górnych, nadała całości kształt czworoboku, zamkniętego przez dużą stodołę. Otwarte przestrzenie między budynkami przesłonięto ogrodzeniami z belek, a także wrotami prowadzącymi na podwórze.

2FE19561 EE98 452A 853E CFA74CD9BF9D

W skład zagrody wchodzą: chałupa (1880 r.), chlewy, obora stajnia i spichrz (1860 r.) oraz stodoła (1880 r.) i wiata - "wystawa". Budynek mieszkalny, nakryty czterospadowym słomianym dachem, mieści wewnątrz - centralnie usytuowaną sień i dwie izby. Podwaliny posadowiono na dużych polnych kamieniach. Ściany drewniane, z "połowizn" węgłowane na "rybi ogon", nakrywał czterospadowy dach kryty strzechą. W pomieszczeniach mieszkalnych znajdują się podłogi z desek, natomiast w sieni polepa gliniana. Urządzenia ogniowe wykonano dawną metodą z kamieni łączonych na glinę. Na "siestrzanie" umieszczonym pod belkami "tragarzy" wyryto napis składający się z liter "IHS".

9063FAF3 3870 4FE4 BC1B C56ADAB800F0